احتمال عفونت ایمپلنت دندان
دغدغه عفونت ایمپلنت دندان همانند سایر جراحی های دهان در بیماران وجود دارد. این ترس ممکن است باعث شود بسیاری از موارد پس از جراحی جهت کاشت دندان اعم از تورم و ترشح را عفونت تلقی کرد. عواملی که باعث شکست ایمپلنت دندان می شوند، اشاره به عفونت ایمپلنت دندان دارد.
به طور کلی لفظ "عفونت ایمپلنت" معمولا برخاسته از منشا شکست زودهنگام ایمپلنت دندان است. به همین علت اگر در ناحیه ای که قرار است کاشت ایمپلنت آنجا انجام شود، استخوان به میزان کافی در دسترس نباشد، جهت جلوگیری از عفونت ایمپلنت می بایست استخوان لازم بازسازی شود،
به طور مثال پیوند استخوان صورت گیرد تا ایمپلنت به طور کامل داخل استخوان ها محاصره شود و بعد از کاشت ایمپلنت دندان استخوان به طور کامل با ایمپلنت جوش بخورد. اگر عمل جوش خوردن ایمپلنت به طور کامل و صحیح انجام نشود، اماده روکش گذاری نمی شود و امکان لق شدن ایمپلنت زیاد شده و در نهایت مجبور به خارج سازی ایمپلنت می شویم. همچنین در صورتی که ایمپلنت دندان به طور کامل نیز با استخوان بیمار جوش بخورد، مصون از شکست نیست.
روکش های ایمپلنت دندان باید به صورتی ساخته شوند که با نیروهای ناشی از تحرک فک هماهنگی ایجاد کرده، به صورتی که ایمپلنت دندان توانایی تحمل این نیروها را داشته باشد. زیرا ممکن است در اثر فشارهای ناشی از خوردن، پایه ایمپلنت دندان و همچنین استخوان های اطراف آن در برابر نیروهای وارده از جانب روکش ایمپلنت دوام نیاورند و در اثر این اتفاق استخوان اطراف ایمپلنت دندان دچار تحلیل شود و در نهایت منجر به لق شدن ایمپلنت گردد.
در صورت احساس لق شدگی ایمپلنت دندان خود، حتما پزشک خود را مطلع سازید.
به طور کلی این موارد ممکن است از جانب بیمار عفونت ایمپلنت تلقی شود، در صورتی که اینطور نیست و موارد واقعی عفونت ایمپلنت دندانی ناچیز بوده و تهدید یا نگرانی محسوب نمی شود.
دغدغه عفونت ایمپلنت دندان همانند سایر جراحی های دهان در بیماران وجود دارد. این ترس ممکن است باعث شود بسیاری از موارد پس از جراحی جهت کاشت دندان اعم از تورم و ترشح را عفونت تلقی کرد. عواملی که باعث شکست ایمپلنت دندان می شوند، اشاره به عفونت ایمپلنت دندان دارد.
به طور کلی لفظ "عفونت ایمپلنت" معمولا برخاسته از منشا شکست زودهنگام ایمپلنت دندان است. به همین علت اگر در ناحیه ای که قرار است کاشت ایمپلنت آنجا انجام شود، استخوان به میزان کافی در دسترس نباشد، جهت جلوگیری از عفونت ایمپلنت می بایست استخوان لازم بازسازی شود،
به طور مثال پیوند استخوان صورت گیرد تا ایمپلنت به طور کامل داخل استخوان ها محاصره شود و بعد از کاشت ایمپلنت دندان استخوان به طور کامل با ایمپلنت جوش بخورد. اگر عمل جوش خوردن ایمپلنت به طور کامل و صحیح انجام نشود، اماده روکش گذاری نمی شود و امکان لق شدن ایمپلنت زیاد شده و در نهایت مجبور به خارج سازی ایمپلنت می شویم. همچنین در صورتی که ایمپلنت دندان به طور کامل نیز با استخوان بیمار جوش بخورد، مصون از شکست نیست.
روکش های ایمپلنت دندان باید به صورتی ساخته شوند که با نیروهای ناشی از تحرک فک هماهنگی ایجاد کرده، به صورتی که ایمپلنت دندان توانایی تحمل این نیروها را داشته باشد. زیرا ممکن است در اثر فشارهای ناشی از خوردن، پایه ایمپلنت دندان و همچنین استخوان های اطراف آن در برابر نیروهای وارده از جانب روکش ایمپلنت دوام نیاورند و در اثر این اتفاق استخوان اطراف ایمپلنت دندان دچار تحلیل شود و در نهایت منجر به لق شدن ایمپلنت گردد.
در صورت احساس لق شدگی ایمپلنت دندان خود، حتما پزشک خود را مطلع سازید.
به طور کلی این موارد ممکن است از جانب بیمار عفونت ایمپلنت تلقی شود، در صورتی که اینطور نیست و موارد واقعی عفونت ایمپلنت دندانی ناچیز بوده و تهدید یا نگرانی محسوب نمی شود.
