رایج ترین نوع استخر ساخته شده بر روی زمین در بازار امروز، استخرهای بتنی می باشند. اگرچه انواع مختلفی از استخرها در بازار این روزها در دسترس می باشند
پیشینه استخر
انواع استخر ها که شامل: استخرهای بتنی، فایبرگلاس و کفپوش دار می باشند، استخرهای بتنی 60% از سهم بازار را به خود اختصاص داده اند.
این نوع استخرها می توانند در هر طرح، شکل، اندازه و با هر قابلیت ساخته شوند. محل حفاری شده نیز با شبکه ای از میلگرد مسلح شده و به عنوان تکیه گاهی مطمئن برای شکل و طرح مورد نظر شما برای استخرتان محافظت می شود.
استخرهای فایبر گلاسی نیز در کارخانه تولید شده و به محض رسیدن به محل در گودال از پیش حفاری شده جای داده می شوند. استخرهای فایبرگلاسی 7% از سهم بازار را به خود اختصاص می دهند و در شکل ها و اندازه های محدود عرضه می شوند.
استخرهای کفپوش دار نیز به همراه راهنمای نصب برای تکمیل در محل تولید می شوند و 33% از سهم بازار را به خود اختصاص می دهند. استخرهای کفپوش دار پس از اتمام عملیات کف سازی در محل نصب می شوند و سپس با آب پر می شوند. به لحاظ هندسی، شکل ها و طرح های محدودی در دسترس می باشند.
در طراحی و تولید استخر پیش ساخته ، هزینه تولید و ساخت یک نگرانی اساسی محسوب می شود. استخرها در طرح و سایزهای مختلف تولید می شوند که پاسخگوی نیازها و فضاهای مشتریان باشند در نتیجه فاکتورهای لازم جهت در نظر گرفتن برای تولید این استخرها بسیار زیاد می باشند.
طرح هایی که نیاز به ابتکار کمتر کارگر جهت نصب استخر پیش ساخته در محل در طرح ها و اندازه های مختلف دارند، در بازار امروز رو به افزایش است. این سیستم ها با هدف نصب آسان تر در محل بدون لطمه زدن به پایداری کلی استخر طراحی شده اند. استخرهای بالای تراز زمین دارای یک دیوار محیطی خارجی ساخته شده از صفحات فولادی پیوسته در طرح های دایره ای یا بیضی شکل هستند.
تکیه گاهها یا ستونک هایی به فواصل تعیین شده بر روی این دیوار محیطی به منظور افزایش مقاومت و پایداری این دیوار در محل خود اجرا می شوند. اجزای تشکیل دهنده زیادی در اجرای این ستونک ها به کار برده می شوند که به عنوان مثال می توان به ریل های بالا و پایین این دیوارها اشاره کرد که لبه های بالایی و پایینی این دیوارها را در مکان خود نگه می دارند.
در گاهی اوقات هدف از اجرای این ستونک ها حفظ پایداری عمودی این دیوارهای فولادی می باشد اما گاهی اوقات نیز نگرانی ما لبه بالایی این دیواره استخر می باشد که با کمک این ریل ها قابل حل می باشد. گاهی اوقات نیز گونه ای از پوششهای خاص برای بالای این ستونک ها مورد استفاده قرار می گیرد.
استخرهای بالای تراز زمین متشکل از دیوارهای جانبی، کفپوش های مقاوم در برابر نفوذ آب و یک قالب یا روسازه برای حفاظت از دیوارهای جانبی مسلح شده. این روسازه شامل دو ردیف ریل در بالا و پایین دیوارجانبی می باشد که به آن متصل می شود. کفپوش ها نیز به دیواره داخلی این دیوارهای جانبی در طول لبه استخر در چهارطرف آن در لبه بالایی نصب می شوند.
تاریخچه استخر
شنا یک فعالیت سازمان یافته بوده و ابداع آن به سال 2500 در مصر برمی گردد. استخرهای واقعی در قرن اول بعد از مسیح توسط رومیان اختراع شدند. در رم و یونان، شنا کردن بخشی از واحدهای درسی و تحصیلات افراد محسوب می شد.
بسیاری ازاستخر¬های رومیان همچنین حاوی آب گرم تامین شده از طریق لوله کشی از چشمه ها بود. حمام های حرفه ای ساخته شده از سنگ مرمر و تهذیب های گران قیمت در آن دوره در بین افراد تحصیل کرده و نابغه بسیار پر طرفدار بودند و مردم معمولی نیز به شنا کردن در دریاچه ها و رودخانه ها مشغول بودند. این استخرهای مورد استفاده در حمام ها به شکل وان، به نوعی منبع الهام برای استخرهای مدرن امروزی بودند.
در اروپا، تعدادی زیادی از مردم به دلیل ترس از انتقال ویروس های بیماری زا از شناگران حامل این بیماری به افراد دیگر، از ساخت استخر محروم بودند. اروپائیان اولین سازمان مربوط به شنا را در سال 1837 در لندن بنا نهادند که در آن زمان 6 استخر سرپوشیده را شامل می شد. طرفداران شنا پس از اولین مسابقات المپیک در سال 1896 شروع به افزایش کرد.
پیشینه استخر
انواع استخر ها که شامل: استخرهای بتنی، فایبرگلاس و کفپوش دار می باشند، استخرهای بتنی 60% از سهم بازار را به خود اختصاص داده اند.
این نوع استخرها می توانند در هر طرح، شکل، اندازه و با هر قابلیت ساخته شوند. محل حفاری شده نیز با شبکه ای از میلگرد مسلح شده و به عنوان تکیه گاهی مطمئن برای شکل و طرح مورد نظر شما برای استخرتان محافظت می شود.
استخرهای فایبر گلاسی نیز در کارخانه تولید شده و به محض رسیدن به محل در گودال از پیش حفاری شده جای داده می شوند. استخرهای فایبرگلاسی 7% از سهم بازار را به خود اختصاص می دهند و در شکل ها و اندازه های محدود عرضه می شوند.
استخرهای کفپوش دار نیز به همراه راهنمای نصب برای تکمیل در محل تولید می شوند و 33% از سهم بازار را به خود اختصاص می دهند. استخرهای کفپوش دار پس از اتمام عملیات کف سازی در محل نصب می شوند و سپس با آب پر می شوند. به لحاظ هندسی، شکل ها و طرح های محدودی در دسترس می باشند.
در طراحی و تولید استخر پیش ساخته ، هزینه تولید و ساخت یک نگرانی اساسی محسوب می شود. استخرها در طرح و سایزهای مختلف تولید می شوند که پاسخگوی نیازها و فضاهای مشتریان باشند در نتیجه فاکتورهای لازم جهت در نظر گرفتن برای تولید این استخرها بسیار زیاد می باشند.
طرح هایی که نیاز به ابتکار کمتر کارگر جهت نصب استخر پیش ساخته در محل در طرح ها و اندازه های مختلف دارند، در بازار امروز رو به افزایش است. این سیستم ها با هدف نصب آسان تر در محل بدون لطمه زدن به پایداری کلی استخر طراحی شده اند. استخرهای بالای تراز زمین دارای یک دیوار محیطی خارجی ساخته شده از صفحات فولادی پیوسته در طرح های دایره ای یا بیضی شکل هستند.
تکیه گاهها یا ستونک هایی به فواصل تعیین شده بر روی این دیوار محیطی به منظور افزایش مقاومت و پایداری این دیوار در محل خود اجرا می شوند. اجزای تشکیل دهنده زیادی در اجرای این ستونک ها به کار برده می شوند که به عنوان مثال می توان به ریل های بالا و پایین این دیوارها اشاره کرد که لبه های بالایی و پایینی این دیوارها را در مکان خود نگه می دارند.
در گاهی اوقات هدف از اجرای این ستونک ها حفظ پایداری عمودی این دیوارهای فولادی می باشد اما گاهی اوقات نیز نگرانی ما لبه بالایی این دیواره استخر می باشد که با کمک این ریل ها قابل حل می باشد. گاهی اوقات نیز گونه ای از پوششهای خاص برای بالای این ستونک ها مورد استفاده قرار می گیرد.
استخرهای بالای تراز زمین متشکل از دیوارهای جانبی، کفپوش های مقاوم در برابر نفوذ آب و یک قالب یا روسازه برای حفاظت از دیوارهای جانبی مسلح شده. این روسازه شامل دو ردیف ریل در بالا و پایین دیوارجانبی می باشد که به آن متصل می شود. کفپوش ها نیز به دیواره داخلی این دیوارهای جانبی در طول لبه استخر در چهارطرف آن در لبه بالایی نصب می شوند.
تاریخچه استخر
شنا یک فعالیت سازمان یافته بوده و ابداع آن به سال 2500 در مصر برمی گردد. استخرهای واقعی در قرن اول بعد از مسیح توسط رومیان اختراع شدند. در رم و یونان، شنا کردن بخشی از واحدهای درسی و تحصیلات افراد محسوب می شد.
بسیاری ازاستخر¬های رومیان همچنین حاوی آب گرم تامین شده از طریق لوله کشی از چشمه ها بود. حمام های حرفه ای ساخته شده از سنگ مرمر و تهذیب های گران قیمت در آن دوره در بین افراد تحصیل کرده و نابغه بسیار پر طرفدار بودند و مردم معمولی نیز به شنا کردن در دریاچه ها و رودخانه ها مشغول بودند. این استخرهای مورد استفاده در حمام ها به شکل وان، به نوعی منبع الهام برای استخرهای مدرن امروزی بودند.
در اروپا، تعدادی زیادی از مردم به دلیل ترس از انتقال ویروس های بیماری زا از شناگران حامل این بیماری به افراد دیگر، از ساخت استخر محروم بودند. اروپائیان اولین سازمان مربوط به شنا را در سال 1837 در لندن بنا نهادند که در آن زمان 6 استخر سرپوشیده را شامل می شد. طرفداران شنا پس از اولین مسابقات المپیک در سال 1896 شروع به افزایش کرد.