لکنت زبان، یک نوع اختلال گفتاری ارتباطی است . در حقیقت لکنت زبان، اختلال در روان صحبت کردن است که معمولا از دوران کودکی خودش را نشان می دهد . لکنت زبان سبب می شود که فرد تسلط کافی بر روی صحبت کردن خود نداشته باشد و سرعت صحبت نمودن او از حالت طبیعی خارج شود . افرادی که به این اختلال دچار هستند، می دانند که چه باید بگویند اما در ادا نمودن آن ناتوان هستند .
لکنت زبان در هر سنی می تواند رخ دهد و این اختلال در پسران شیوع بیش تری دارد . این اختلال معمولا بین 18 تا 24 ماهگی آغاز و تا 5 سالگی دیده می شود . البته در سنین 6 تا 7 سالگی با شروع مدرسه، می تواند این اختلال دوباره بروز نماید . گاهی برخی افراد در دوران بلوغ که قبلا به نحوی لکنت زبان داشته اند، دچار لکنت زبان می شوند .
علائم و نشانه های لکنت زبان :
لکنت زبان در هر سنی می تواند رخ دهد و این اختلال در پسران شیوع بیش تری دارد . این اختلال معمولا بین 18 تا 24 ماهگی آغاز و تا 5 سالگی دیده می شود . البته در سنین 6 تا 7 سالگی با شروع مدرسه، می تواند این اختلال دوباره بروز نماید . گاهی برخی افراد در دوران بلوغ که قبلا به نحوی لکنت زبان داشته اند، دچار لکنت زبان می شوند .
علائم و نشانه های لکنت زبان :
- وقفه هایی در تولید صداها و هجاها
- کشیدن صداها
- مکث های غیر عمد
- ترس از بیان برخی از کلمات
- کشیدن حروف
- پرهیز نمودن از صحبت در برخی مکان ها و موقعیت ها
- کمک گرفتن از حرکاتی مانند فشار آوردن به لب ها، بستن چشم ها و یا مشت کردن دست ها
- جایگزین نمودن کلمه ای به جای استفاده از کلمه مشکل دار