۱۳۹۷-۰۲-۰۵، ۰۶:۰۳ ب.ظ
چرا رویکرد ذخیره سازی در مرکز داده دیگر کارامد نیست؟
زمانیکه شبکههای ذخیره سازی (SAN) برای اولین بار در بازار فناوری اطلاعات معرفی شد، پتانسیل آن به نظر نامحدود و بدون مرز میرسید. بجای تدارک و مدیریت جزیرههای مجزای ذخیره سازی داده، یک مخزن اشتراکی برای ذخیره داده هدف قرار گرفت.
لذا مدیران فناوری اطلاعات از این منابع ذخیره سازی با رویکردی بسیار کارامدتر میتوانستند استفاده کنند.
البته این شبکههای ذخیره سازی امروزه منسوخ و در مراکز داده مدرن مشکل زا شده اند. رویکرد سنتی ذخیره سازی خدمات شبکه بیرونی اشتراکی در واقع برای زیرساخت مجازی سازی شده امروز طراحی نشده بود. در این مورد، مدیریت شبکه ذخیره سازی تیمهای فناوری اطلاعات را مجبور میسازد
تا اعداد واحد منطقی (LUN) انفرادی را برای نگاشت حجمهای ذخیره سازی به ماشینهای مجازی سازی شده ارائه کنند. این پیکربندیها باید بطور مستمر و ثابت برای اطمینان از دسترس پذیری و عملکردشان به روزرسانی شوند. البته ملاحظات سخت افزاری قابل توجهی نیز برای
مدیریت در زمان استفاده از شبکههای ذخیره سازی توام با سرورهای مجازی سازی وجود دارند. این در حالی است که موانع زیادی نیز وجود دارند که باید از آنها اجتناب گردد؛ برای مثال، فضای ذخیره سازی در یک ماشین مجازی به دام افتاده است درحالی که در جای دیگر قابل استفاده است.
بسیاری از شرکتها هنوز از این شبکههای ذخیره سازی منسوخ شده به عنوان بخشی از زیرساختهای قدیمی خود استفاده میکنند که برای پشتیبانی فناوری مجازی سازی، ذخیره سازی فلش یا محاسبات ابر طراحی نشده اند. در واقع آنها با نیازمندیهای مدرن مرکز داده تطبیق نیافته اند.
سیستمهای ذخیره سازی مبتنی بر SAN پیش از این بخوبی کار میکردند ولی آنها دیگر به کارایی گذشته نیستند. و شرکتهایی که زیرساختهای فناوری اطلاعات نصب شبکه خود را اخیرا پیاده سازی کرده اند بطور کامل شبکههای ذخیره سازی را بخاطر بهره مندی از مزیت محاسبات ابر حذف کرده اند.
آینده فناوری ذخیره سازی در مرکز داده چگونه است؟
امروزه ذخیره سازی مسائل مشابه چیزهایی که در 15 سال یا قبل تر شاهد بودیم را بطور بنیادی حل کرده است. رشد دادهها از سال 2000 بطور انفجاری رو به افزایش بوده است و کاربران خواهان افزایش عملکرد در بیشمار دستگاه و برنامههای کاربردی مورد استفاده شان هستند.
لذا فناوری ذخیره سازی باید برای برآوردن این نیازها به روز رسانی و مدرن گردد.
این اتفاق به چند طریق رخ خواهد داد: اول، با افزایش کاربرد ابرهمگرایی (HyperConvergence)، ذخیره سازی به سرور باز میگردد. [HypeConvergence – یک نوع سیستم زیرساخت با معماری نرم افزار محور است که منابع مجازی سازی، شبکه سازی، ذخیره سازی
و محاسبات و دیگر فناوریها را در قالب یک جعبه سخت افزاری با پشتیبانی یک فروشنده یکپارچه سازی میکند]. امروزه هر چند این فناوری به عنوان مخزن منابع مشترک در بین چندین گره زیرساختی ابر همگرا داخل یک مرکز داده و بین مراکز داده مدیریت میشوند.
ولی این رویکرد زیرساخت را بسیار انعطاف پذیر میسازد و در هزینههای صرفه جویی میکند. یکی از نقایص شبکه ذخیره سازی این است که بودجههای هزینه سرمایه ای و هزینه عملیاتی راه اندازی شبکه وایرلس را بخاطر خرید اولیه و سپس تعمیر و نگهداری پیوسته بطور چشمگیری افزایش میدهد.
یک سیستم ذخیره سازی بهتر به عنوان بخشی از زیرساخت پسیو شبکه ابر همگرا قابل خرید و متعاقبا قابل گسترش و تطبیق با مقیاس پشتیبانی شبکه مدنظر خواهد بود؛ یک بلوک واحد سازنده 86x در مقایسه با زیرساخت ذخیره سازی بنا شده بر یک بستر سخت افزاری اختصاصی. در واقع این صرفه جویی
در بودجه میتواند صرف فناوریهای مرکز داده نوآورانه و مطلوب تر برای کسب و کار شود که در بازار عرضه شده اند.
دوم، فناوری ذخیره سازی مرکز داده مدرن هوشمندتر میشود. سیستمهای ابر همگرا معماری ذخیره سازی به مراتب هوشمندتری را با محوریت ماشین مجازی عرضه میکنند که تفاوتهای چشمگیری با آرایههای ذخیره سازی قدیمی تر پیش از عصر مجازی سازی دارند.
این معماری هوشمند نیز به نوبه خود ویژگیهای توکاری را در بر گرفته که بطور نرمال نیازمند ابزارهای اضافی چون حفاظت داده و کارایی داده توکار هستند. در واقع این رویکرد نیاز به ابزارهای سخت افزاری نقطه ای و نرم افزارهایی چون ابزار جلوگیری از تکرار نسخه
پشتیبان و ابزارهای تهیه نسخه پشتیبان با محوریت ماشین مجازی را برطرف میسازد.
برای دست یافتن به این چشم انداز از مرکز داده، ابتدا شبکههای ذخیره سازی نصب شبکه به تدریج از خط خارج شوند و معماری مدرنی مبتنی بر رویکرد راه اندازی شبکه وایرلس ابر همگرایی وارد کار گردد. مدیران فناوری اطلاعات میتوانند رویکرد ماشین مجازی محوری را برای زیرساخت مدنظر و در
واقع کل مرکز داده اتخاذ نمایند و ویژگیهای کارایی را در ابزارهای فناوری زیرساخت خود هدف قرار دهند. از طرفی درک و فهم ارزش سرورهای 86x و نقش آنها در مقیاس پذیری رویکردهای زیرساخت مرکز داده از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در کل دوران خدمت شبکههای
ذخیره سازی به جامعه فناوری اطلاعات به پایان رسیده است و اکنون روشهای جدید مبتنی بر زیرساخت ابر همگرا برای جایگزینی آنها وارد میدان شده اند.
زمانیکه شبکههای ذخیره سازی (SAN) برای اولین بار در بازار فناوری اطلاعات معرفی شد، پتانسیل آن به نظر نامحدود و بدون مرز میرسید. بجای تدارک و مدیریت جزیرههای مجزای ذخیره سازی داده، یک مخزن اشتراکی برای ذخیره داده هدف قرار گرفت.
لذا مدیران فناوری اطلاعات از این منابع ذخیره سازی با رویکردی بسیار کارامدتر میتوانستند استفاده کنند.
البته این شبکههای ذخیره سازی امروزه منسوخ و در مراکز داده مدرن مشکل زا شده اند. رویکرد سنتی ذخیره سازی خدمات شبکه بیرونی اشتراکی در واقع برای زیرساخت مجازی سازی شده امروز طراحی نشده بود. در این مورد، مدیریت شبکه ذخیره سازی تیمهای فناوری اطلاعات را مجبور میسازد
تا اعداد واحد منطقی (LUN) انفرادی را برای نگاشت حجمهای ذخیره سازی به ماشینهای مجازی سازی شده ارائه کنند. این پیکربندیها باید بطور مستمر و ثابت برای اطمینان از دسترس پذیری و عملکردشان به روزرسانی شوند. البته ملاحظات سخت افزاری قابل توجهی نیز برای
مدیریت در زمان استفاده از شبکههای ذخیره سازی توام با سرورهای مجازی سازی وجود دارند. این در حالی است که موانع زیادی نیز وجود دارند که باید از آنها اجتناب گردد؛ برای مثال، فضای ذخیره سازی در یک ماشین مجازی به دام افتاده است درحالی که در جای دیگر قابل استفاده است.
بسیاری از شرکتها هنوز از این شبکههای ذخیره سازی منسوخ شده به عنوان بخشی از زیرساختهای قدیمی خود استفاده میکنند که برای پشتیبانی فناوری مجازی سازی، ذخیره سازی فلش یا محاسبات ابر طراحی نشده اند. در واقع آنها با نیازمندیهای مدرن مرکز داده تطبیق نیافته اند.
سیستمهای ذخیره سازی مبتنی بر SAN پیش از این بخوبی کار میکردند ولی آنها دیگر به کارایی گذشته نیستند. و شرکتهایی که زیرساختهای فناوری اطلاعات نصب شبکه خود را اخیرا پیاده سازی کرده اند بطور کامل شبکههای ذخیره سازی را بخاطر بهره مندی از مزیت محاسبات ابر حذف کرده اند.
آینده فناوری ذخیره سازی در مرکز داده چگونه است؟
امروزه ذخیره سازی مسائل مشابه چیزهایی که در 15 سال یا قبل تر شاهد بودیم را بطور بنیادی حل کرده است. رشد دادهها از سال 2000 بطور انفجاری رو به افزایش بوده است و کاربران خواهان افزایش عملکرد در بیشمار دستگاه و برنامههای کاربردی مورد استفاده شان هستند.
لذا فناوری ذخیره سازی باید برای برآوردن این نیازها به روز رسانی و مدرن گردد.
این اتفاق به چند طریق رخ خواهد داد: اول، با افزایش کاربرد ابرهمگرایی (HyperConvergence)، ذخیره سازی به سرور باز میگردد. [HypeConvergence – یک نوع سیستم زیرساخت با معماری نرم افزار محور است که منابع مجازی سازی، شبکه سازی، ذخیره سازی
و محاسبات و دیگر فناوریها را در قالب یک جعبه سخت افزاری با پشتیبانی یک فروشنده یکپارچه سازی میکند]. امروزه هر چند این فناوری به عنوان مخزن منابع مشترک در بین چندین گره زیرساختی ابر همگرا داخل یک مرکز داده و بین مراکز داده مدیریت میشوند.
ولی این رویکرد زیرساخت را بسیار انعطاف پذیر میسازد و در هزینههای صرفه جویی میکند. یکی از نقایص شبکه ذخیره سازی این است که بودجههای هزینه سرمایه ای و هزینه عملیاتی راه اندازی شبکه وایرلس را بخاطر خرید اولیه و سپس تعمیر و نگهداری پیوسته بطور چشمگیری افزایش میدهد.
یک سیستم ذخیره سازی بهتر به عنوان بخشی از زیرساخت پسیو شبکه ابر همگرا قابل خرید و متعاقبا قابل گسترش و تطبیق با مقیاس پشتیبانی شبکه مدنظر خواهد بود؛ یک بلوک واحد سازنده 86x در مقایسه با زیرساخت ذخیره سازی بنا شده بر یک بستر سخت افزاری اختصاصی. در واقع این صرفه جویی
در بودجه میتواند صرف فناوریهای مرکز داده نوآورانه و مطلوب تر برای کسب و کار شود که در بازار عرضه شده اند.
دوم، فناوری ذخیره سازی مرکز داده مدرن هوشمندتر میشود. سیستمهای ابر همگرا معماری ذخیره سازی به مراتب هوشمندتری را با محوریت ماشین مجازی عرضه میکنند که تفاوتهای چشمگیری با آرایههای ذخیره سازی قدیمی تر پیش از عصر مجازی سازی دارند.
این معماری هوشمند نیز به نوبه خود ویژگیهای توکاری را در بر گرفته که بطور نرمال نیازمند ابزارهای اضافی چون حفاظت داده و کارایی داده توکار هستند. در واقع این رویکرد نیاز به ابزارهای سخت افزاری نقطه ای و نرم افزارهایی چون ابزار جلوگیری از تکرار نسخه
پشتیبان و ابزارهای تهیه نسخه پشتیبان با محوریت ماشین مجازی را برطرف میسازد.
برای دست یافتن به این چشم انداز از مرکز داده، ابتدا شبکههای ذخیره سازی نصب شبکه به تدریج از خط خارج شوند و معماری مدرنی مبتنی بر رویکرد راه اندازی شبکه وایرلس ابر همگرایی وارد کار گردد. مدیران فناوری اطلاعات میتوانند رویکرد ماشین مجازی محوری را برای زیرساخت مدنظر و در
واقع کل مرکز داده اتخاذ نمایند و ویژگیهای کارایی را در ابزارهای فناوری زیرساخت خود هدف قرار دهند. از طرفی درک و فهم ارزش سرورهای 86x و نقش آنها در مقیاس پذیری رویکردهای زیرساخت مرکز داده از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در کل دوران خدمت شبکههای
ذخیره سازی به جامعه فناوری اطلاعات به پایان رسیده است و اکنون روشهای جدید مبتنی بر زیرساخت ابر همگرا برای جایگزینی آنها وارد میدان شده اند.
