۱۳۹۹-۱۰-۲۰، ۰۵:۴۲ ب.ظ
انحلال شرکت یعنی پایان عمر آن. انحلال به صورت اختیاری یا اجباری است. لازمه ی پایان عمر شرکت این است که دارایی جمعی از حالت مشاع بیرون آورده شود و میان آنان تقسیم گردد. تقسیم دارایی بین شریکان زمانی انجام می شود که شرکت بدهی نداشته باشد. برای رسیدن به چنین مقصودی، قانون گذار تصفیه اموال شرکت را پس از انحلال پیش بینی کرده است. شرکت ها در 3 حالت منحل می شوند:
انحلال اختیاری یا ارادی:
همان طور که تشکیل شرکت ناشی از اراده شرکاست، انحلال آن نیز با اراده شرکا میسر است که به آن انحلال اختیاری شرکت می گویند. در انحلال ارادی یا اختیاری شرکت، اکثریت سهامداران و شرکا بر طبق قانون تجارت و اساسنامه ، به دلایل متفاوتی نظیر مشکلات مالی، عدم تحقق اهداف شرکت، فوت یکی از شرکا ( البته چنانچه در اساسنامه قید شده باشد ) و ... تصمیم به منحل کردن شرکت می گیرند.
تصمیم به انحلال در اختیار مجمع عمومی است. شایان ذکر است، تصفیه شرکت متعاقب بحث انحلال یا ورشکستگی مطرح می شود و از آن جا که یک شرکت به محض اعلام ورشکستگی یا انحلال نمی تواند به امور مربوط به شرکت به فوریت خاتمه دهد و شناسایی و محاسبه بدهی ها و مطالبات و تعیین اولویت پرداخت و وصول مطالبات و انجام امور ناتمام مستلزم مطالعه، بررسی، تدقیق و تدبیر امور مختلف است بر این اساس قانونگذار موضوع تصفیه را جهت تدبیر و تمشیت امور شرکت پس از اعلام انحلال و ورشکستگی تمهید و تعیین کرده است. مهم ترین اقدام شرکت ها برای انحلال شرکت این است که برای انجام امور مربوط به انحلال فرد یا افرادی را به عنوان مدیر تصفیه یا مدیران تصفیه انتخاب نمایند.
انحلال به حکم دادگاه:
به این نکته توجه داشته باشید که در مواردی دادگاه می تواند حکمی برای منحل کردن یک شرکت صادر کند، در این حالت هم باید بگوییم که انحلال آن شرکت به صورت اجباری انجام شده است. البته باید به این نکته توجه داشته باشید که دادگاه در ابتدا یک مهلت 6 ماهه به شرکت مورد نظر می دهد و در صورتی که در این مدت ایرادات آن بر طرف نشود، حکم انحلال آن را صادر خواهد کرد.
انحلال قهری و اجباری:
انحلال قهری یک شرکت به صورت اجباری است و در زمانی انجام می شود که شرکت شما دچار ورشکستگی می باشد، لازم به ذکر است که برای انحلال قهری و ورشکستی نیاز به حکم دادگاه نیست و شما بدون نیاز به این حکم می توانید شرکت خود را منحل کنید
انحلال اختیاری یا ارادی:
همان طور که تشکیل شرکت ناشی از اراده شرکاست، انحلال آن نیز با اراده شرکا میسر است که به آن انحلال اختیاری شرکت می گویند. در انحلال ارادی یا اختیاری شرکت، اکثریت سهامداران و شرکا بر طبق قانون تجارت و اساسنامه ، به دلایل متفاوتی نظیر مشکلات مالی، عدم تحقق اهداف شرکت، فوت یکی از شرکا ( البته چنانچه در اساسنامه قید شده باشد ) و ... تصمیم به منحل کردن شرکت می گیرند.
تصمیم به انحلال در اختیار مجمع عمومی است. شایان ذکر است، تصفیه شرکت متعاقب بحث انحلال یا ورشکستگی مطرح می شود و از آن جا که یک شرکت به محض اعلام ورشکستگی یا انحلال نمی تواند به امور مربوط به شرکت به فوریت خاتمه دهد و شناسایی و محاسبه بدهی ها و مطالبات و تعیین اولویت پرداخت و وصول مطالبات و انجام امور ناتمام مستلزم مطالعه، بررسی، تدقیق و تدبیر امور مختلف است بر این اساس قانونگذار موضوع تصفیه را جهت تدبیر و تمشیت امور شرکت پس از اعلام انحلال و ورشکستگی تمهید و تعیین کرده است. مهم ترین اقدام شرکت ها برای انحلال شرکت این است که برای انجام امور مربوط به انحلال فرد یا افرادی را به عنوان مدیر تصفیه یا مدیران تصفیه انتخاب نمایند.
انحلال به حکم دادگاه:
به این نکته توجه داشته باشید که در مواردی دادگاه می تواند حکمی برای منحل کردن یک شرکت صادر کند، در این حالت هم باید بگوییم که انحلال آن شرکت به صورت اجباری انجام شده است. البته باید به این نکته توجه داشته باشید که دادگاه در ابتدا یک مهلت 6 ماهه به شرکت مورد نظر می دهد و در صورتی که در این مدت ایرادات آن بر طرف نشود، حکم انحلال آن را صادر خواهد کرد.
انحلال قهری و اجباری:
انحلال قهری یک شرکت به صورت اجباری است و در زمانی انجام می شود که شرکت شما دچار ورشکستگی می باشد، لازم به ذکر است که برای انحلال قهری و ورشکستی نیاز به حکم دادگاه نیست و شما بدون نیاز به این حکم می توانید شرکت خود را منحل کنید