پارک ملی گلستان، نخستین و قدیمی ترین پارک ملی ثبت شده در ایران

[kaval]

پارک ملی گلستان یکی از ثروت های ملی و منطقه ای حفاظت شده می باشد که در حوزه های استان گلستان، سمنان و خراسان شمالی واقع شده است. این پارک که غالبا به عنوان جنگل گلستان شناخته می شود، حدود 91.890 هکتار وسعت دارد. پارک ملی گلستان با توجه به ارزش های طبیعی آن نظیر جنگل های سبز و باکره با برگ های مرطوب، چمنزارها، درختچه ها، مناطق سنگی و گونه های مختلف گیاهی و جانوری یکی از مناطق معروف در ایران و جهان می باشد. این پارک از تپه های اندکی شیبدار و سنگ آهک تشکیل شده است. آب و هوای پارک گلستان نیمه مرطوب و درپاره ای از نقاط خشک می باشد.

پارک ملی گلستان که به بهشت گمشده استان گلستان و حتی ایران زمین معروف است با توجه به تنوع اقلیمی خود در هر فصل جلوه بی نظیری به خود می گیرد. که از این حیث توانسته هر ساله گردشگران بی شماری از اقصی نقاط کشور را به سوی خود جذب کند. این پارک در 19 مرداد 1366 به نام منطقه آلمه و ایشکی تحت حفاظت کانون شکار قرار گرفت و در 23 فروردین 1343 پارک وحشی نامیده شد. در سال 1353 پس از اصلاح قانون شکار و صید، پارک وحشی به پارک ملی تغییر نام نمود. سرانجام به دلیل موقعیت استراتژیک این پارک وجود جاذبه های فراوان زیستی، از سوی سازمان جهانی یونسکو پارک ملی گلستان عنوان ذخیره گاه کره زمین را از آن خود نمود.

پارک ملی گلستان اولین و قدیمی ترین پارک ملی ثبت شده در ایران می باشد که مامنی بی نظیر برای حیات وحش می باشد. بیش از 1350 گونه گیاهی و 302 گونه جانوری از جمله نیمی از گونه های پستانداران ایران در این پارک زندگی می کنند. اختلاف ارتفاع در این پارک 2000 متر است که این امر سبب تنوع زیستگاه ها و ریزبوم های متعددی شده است. تنوع و رنگارنگ بودن گیاهان پارک گلستان منظره رویایی را در این پارک خلق نموده که نظیر آن را در کمتر جایی از ایران می توان مشاهده نمود.

از گونه های گیاهی معروف پارک ملی گلستان می توان نوسکای قشلاقی، کلهو، انجیر، توت، ملج، داغداغان، ازگیل، زالزالک، سیامتو، گوجه وحشی، شیرخشت، گردو، تمشک، انار وحشی، گلابی وحشی، درختچه های زرشک، تیغ، گز، بوته های کلاه میر حسن، گون، گدار، چربک، درمنه، خارشتر و ارس را نام برد.

حدود 69 گونه پستاندار در پارک گلستان شناسایی شده اند که از جمله آنها می توان پلنگ، خرس قهوه ای، سمور جنگلی، مرال، شوکا، گراز، گربه جنگلی، آهوی ایرانی، قوچ و میش، گرگ، روباه و بز کوهی را نام برد. همچنین 149 گونه پرنده در این پارک شناسایی شده اند که از این تعداد 48 گونه در فصل بهار و تابستان در پارک یافت می شود، 62 گونه نیز بومی این پارک گلستان می باشند. از مهم ترین پرندگان می توان قرقاول، کبک، تیهو، جغد خالدار، زنگوله بالدار، کوکر سینه، بلدرچین، قرقی، دلیجه، سارگپه بلند، عقاب دوبرار، دال سیاه، عقاب دریایی دم سینه، بالابان، هما، دارکوب سیاه، بلبل، توکای باغی، سهره ها، زرد پره ها، مگس گیرها، زنبورک ها و دم سرخ ها را نام برد.

پارک ملی گلستان یکی از بهترین زیستگاه های گوسفند وحشی اوریال بزرگترین و قدیمی ترین زیر گونه گوسفند وحشی در ایران به شمار می رود. یکی از خالص ترین جمعیت های قوچ وحشی اوریال در این پارک زندگی می کند. یکی از مشخصه های منحصر به فرد این پارک برای گردشگران، رفت و آمد تعداد زیادی گراز در محوطه پارک گلستان می باشد که بدون هیچ ترس و واهمه از انسان از وسط پارک عبور می کنند. گرچه نترسیدن حیوانات وحشی از انسان در برخی کشورها امری طبیعی می باشد اما در ایران این امر پدیده ای نادر و عجیب می باشد. گردشگران در زمان سفر به استان گلستان علاوه بر بازدید از پارک ملی گلستان می توانند از تفرجگاه معروف پارک جنگلی نهارخوران که یکی از مکان های پر طرفدار و قدیمی این استان به شمار می رود، دیدن نمایند.

علاوه بر گونه های گیاهی و جانوری و طبیعت زیبا در این پارک کوه ها، دره ها، رودخانه ها و آبشارهای بی نظیری وجود دارد. رویایی ترین آبشارهای این پارک آبشار زیبای آق سو و آبشار جنگل گلستان را نام برد که 70 متر ارتفاع و به صورت پلکانی هستند. از جذابترین پدیده های طبیعی پارک ملی گلستان می توان تماشای گلها و پرندگان در فصل بهار، نظاره نمودن پروانه ها در تابستان، گاوبانگی، تماشای قارچ ها در پاییز و تماشای گرازها در زمستان را نام برد.

 منبع: http://xn----4mcbuhcsd6mvade17j9n.com/